wtorek, 7 października 2014

Relacja z Budapesztu - Ethnology Without Borders 2014


 Tegoroczna, trzecia już edycja konferencji "Ethnology withour borders" odbyła się w Budapeszcie pod hasłem "Sense and sensibility. Emotions in the field". Co roku spotykają się na niej studenci etnologii i antropologii kulturowej z krajów Grupy Wyszehradzkiej, tym razem my też dołączyliśmy, by reprezentować warszawską etnologię.

Konferencja trwała w sumie 4 dni, podczas których grupy studentów z różnych ośrodków wygłaszały swoje wystąpienia, prowadziły warsztaty, debatowały, a także uczyły się kroków węgierskich tańców ludowych i wzięły udział w antropologicznym warsztacie kulinarnym. Nasz, inknapizowy zespół tworzyli: Anna Kuszkowska, Edyta Piotrowska, Aleksandra Reczuch i Patryk Zakrzewski.
Relacja i zdjęcia poniżej, zapraszamy!




WYSTĄPIENIA
Program konferencyjnych wystąpień był podzielony na dwa bloki: "Fieldwork achievements" i "Fieldwork plans (dreams)". W ramach drugiego bloku Aleksandra Reczuch opowiedziała o problematycznej pozycji badacza w obozie dla uchodźców („How to Prepare a Good Research Or the Paradox of Engaged Anthropology”). Z kolei Edyta Piotrowska w ramach bloku “Fieldwork achievements” przygotowała wystąpienie „A Dilemma of a Researcher among NGO Activists”.




WARSZTATY
Emocje w terenie - każdy badacz musiał sobie z nimi poradzić, przemyśleć i przepracować. Jednocześnie jest to problem bardzo rozległy i bardzo osobisty i jako temat ograniczonej czasowo i sformalizowanej konferencji stanowił spore wyzwanie. Dziewczyny przygotowujące wystąpienia stanęły przed problemem zamknięcia swoich terenowych doświadczeń i dylematów w 10-cio minutowych prezentacjach, a opracowując przebieg warsztatów zastanawialiśmy się, jak sprawić by grupa nieznających się osób (których liczbę mieliśmy poznać dopiero na sali warsztatowej) zyskała przestrzeń by otworzyć się, przemyśleć swoje doświadczenia i być może wynieść z warsztatów nowe spojrzenie na teren. Dlatego prowadząc dyskusje w grupach zdecydowaliśmy się poprosić ochotników z każdej z nich, by na moment "zabawili się w etnografów", przyjrzeli jak grupa debatuje na zadany temat, co decyduje się umieścić na przygotowywanym plakacie/mapce/rysunku. Na koniec spotkania to etnografowie, a nie grupa zaprezentowali przebieg mini-debat i próbowali przedstawić swoje interpretacje.
Ten eksperyment udał się częściowo. Interesujące było zobaczyć czy nasi "etnografowie" ujawnią się przed grupą oraz wysłuchać wyznań, że mieli wielką ochotę włączyć się do dyskusji grupy, ale czuli "przymus" by zachować dystans i nie ingerować za mocno. Z kolei pracujące grupy miały okazję posłuchać, jak o osobistych doświadczeniach, którymi się podzielili, opowiada za nich obserwator.
Do dyskusji w grupach wybraliśmy trzy tematy: emocje towarzyszące relacji z odźwiernym, najtrudniejsze momenty badań i uczucia towarzyszące "powrotowi" w teren już po badaniach, z napisaną pracą. I chociaż dostaliśmy po warsztatach bardzo pozytywne komentarze, nie mogliśmy oprzeć się wrażeniu, że w wielu kwestiach nie udało się wyjść poza "etnograficzny banał". Czy odźwiernego zawsze trzeba lubić? Czy naprawdę badacz pokazujący rozmówcom swój artykuł nie ma innych rozterek niż to, czy zapewnił im anonimowość? A może ten zabieg służy bardziej naszej wygodnie i bezpieczeństwu?

prowadzimy warsztaty

dyskusje w grupach

ANTROPOLOGICZNY WARSZTAT KULINARNY
"Anthropological food making workshop" był bez wątpienia największą zagadką, jaka widniała w programie konferencji. Czy będzie wspólnie gotować? Czy powinniśmy się jakoś przygotować? A może skończy się na prezentacji kuchni regionalnej? Ku naszemu pozytywnemu zaskoczeniu, organizatorzy zaprosili nas do Golya - przestrzeni prowadzonej przez kolektyw animujący społeczność lokalną. Zaprzyjaźniona grupa antropologów "Mensa" opowiedziała tam o swoich  badaniach na temat związków jedzenia z religią i tożsamością. Poza tym przekonaliśmy się, że Węgrzy naprawdę potrafią podać obiad zawierający paprykę w każdym daniu i mieliśmy niepowtarzalną okazję spróbować ciasta z paprykową marmoladą.

anthropological food making workshop w Golya


prezentacja badań na temat związków wieprzowiny z budowaniem tożsamości palestyńskich chrześcijan


dyskusja z profesorami

warsztaty tańców węgierskich i żydowskich

Na zakończenie garść przemyśleń nad kondycją świata i antropologii, do których zainspirował nas wyjazd: 







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz